Goldwasser Exchange

+32 (0)2 533 22 40
Van maandag tot vrijdag vanaf 9u tot 17u30

Toegang klant

ECB grijpt fors in en Europa maakt zich klaar voor de winter. De week in een notendop

Goldwasser Exchange brengt u op de hoogte van alles wat u absoluut moet weten bij het begin van de nieuwe week.

Markten veren op

De voorbije week werd gekenmerkt door de renteverhoging van 0,75% in de eurozone. Een brutale verhoging die echter noodzakelijk was door een inflatie die nu tegen de grens van 10% aanschurkt. Die beslissing van de ECB stond in de sterren geschreven en de Europese beurzen zagen er dan ook geen graten in, want ze bleven het vorige donderdag en vrijdag goed doen. Beleggers waren ook gerustgesteld door de aanhoudende koersdalingen van gas en olie. Op de beurs van Amsterdam viel de prijs van aardgas terug tot 220 euro per megawattuur en vorige vrijdag dook Brent-olie onder de grens van 90 dollar per vat. Op het einde van de dag steeg de prijs wel weer. De vertraging van de economische activiteit die voor de volgende maanden verwacht wordt, verklaart de daling van de energieprijzen. Een recessie is natuurlijk niet goed voor aandelen, maar momenteel zorgt alles wat de inflatie kan temperen voor goed nieuws. Na een moment van zwakte ten opzichte van de dollar – ten gevolge van de aankondiging van de ECB - herpakte de euro zich en noteert hij nu terug boven pariteit. Dit technisch herstel is er waarschijnlijk gekomen doordat veel hedgers die inzetten tegen de Europese munt zich toch zijn beginnen indekken. Tegenover andere valuta blijft het groene biljet wel dominant. Ten opzichte van de Britse pond en de yen is het records aan het verbreken. Over het algemeen was het dus een positieve week, maar de globale context blijft toch ongunstig. De Stoxx 600 klom 1,06%, de S&P500 3,65% en de Nasdaq 4,14%.

ECB verhoogt rente met 0,75%

De verhoging van de rente met 0,75% was een unanieme beslissing binnen de ECB, wat betekent dat ze van de strijd tegen de inflatie wel degelijk haar ultieme prioriteit heeft gemaakt. De centrale bankiers waren gesterkt door de aangehouden groei in het tweede kwartaal waardoor het recessiespook voorlopig wat op afstand blijft. Het huidige renteniveau van 0,75% hebben we sinds 2011 niet meer meegemaakt, maar daar zal het niet bij blijven. In de komende maanden mogen we nog verhogingen verwachten, “want de inflatie blijft veel te hoog”. De ECB gaat uit van een inflatie van 8,1% in 2022, 5,5% in 2023 en 2,3% in 2024. Daar staat wel tegenover dat Christine Lagarde, in tegenstelling tot de meeste economen, geen recessie verwacht in de eurozone. Eerder een stagnatie, met een groei van 0,9% in 2023 en 1,9% in 2024. In oktober wordt er een nieuwe verhoging met 50 basispunten verwacht en in december nog een. Hiermee zou de belangrijkste rente naar 1,75% getild worden in de eurozone. Op 21 september is het de beurt aan de Fed om de rente, waarschijnlijk met 75 basispunten, te verhogen. Daarmee zou de Amerikaanse rente in de vork van 3 tot 3,25% uitkomen. Tegen het einde van het jaar zit zelfs 4% erin. Het tijdperk van het gratis geld ligt iedere dag wat verder achter ons.

Liz Truss: tussen ontwrichten en beschermen

Het pad van Liz Truss is bezaaid met veel oneffenheden. Ze kwam aan de macht net op het moment dat de onsterfelijk gewaande koningin van Engeland overleed. Ze erft tevens een land in diepe crisis. Ze wou het VK terug op de rails krijgen door belastingen te verlagen en investeringen aan te moedigen, maar nu moet ze eerst de problemen oplossen van miljoenen gezinnen die niet meer weten hoe ze zich deze winter gaan verwarmen. Ze wou geen overheidsgeld uitgeven aan “giften”, maar moet nu een bocht van 180 graden maken en de energiefactuur van de Britse gezinnen bevriezen. Zonder het bewuste plafond van 2.500 pond zou de gemiddelde factuur in januari kunnen oplopen tot 6.000 pond. Het zou tegelijk de inflatie met 5% kunnen terugdringen. Ook bedrijven zouden gedurende minstens zes maanden kunnen genieten van diverse tegemoetkomingen.

In totaal zou deze steun 150 miljard pond kosten, wat meer is dan wat Duitsland gaat uitgeven en nog kan fluctueren in functie van de gas- en elektriciteitsprijs. De financiering zou moeten rondkomen via leningen, die dus uiteindelijk door de belastingbetaler gedragen worden. Tot groot ongenoegen van Labour dat de superwinsten van de energiebedrijven wil belast zien. Londen zou ook een kredietlijn van 40 miljard toestaan aan de energiebedrijven om iets aan hun huidige liquiditeitsproblemen te doen.

Toch betekent dit niet dat Liz Truss afstapt van haar thatcheriaans economisch programma dat al “Trussonomics” werd gedoopt. Ze gelooft in een aanbodzijde-economie en de trickle-downtheorie, wat inhoudt dat ze de belastingen wil verlagen met als risico het deficit nog te doen toenemen, terwijl haar tegenstander Rishi Sunak net de bedrijfsbelastingen wou optrekken van 19 naar 25%. Ze wil ook een honderdtal licenties uitreiken voor de exploitatie van de Noordzee om het land op energievlak onafhankelijk te houden én het moratorium op fracking en de ontginning van schaliegas opheffen. Ze zou ook van zins zijn het Ierse protocol te herbekijken, wat tot een clash met de EU kan leiden net nu het zo belangrijk is dat het Westen een gemeenschappelijk front vormt tegen Rusland. De VS hebben Londen al verwittigd zich te zullen verzetten tegen alles wat de Goede-Vrijdagakkoorden op de helling kan zetten. Kortom, het laatste woord is nog niet gezegd omtrent Liz Truss.

Energiecrisis: Europa reageert in gespreide slagorde

Een kat zou zijn jongen niet terugvinden in de waterval aan besluiten en voorstellen die vorige week de revue passeerden om de impact van de hoge energieprijzen te verlichten. Naast de initiatieven die de Europese lidstaten hebben genomen om hun bevolking en bedrijven te beschermen zijn er ook veel voorstellen van de Europese Commissie, die echter nog lang geen unanimiteit verkregen hebben. We geven u een kort overzicht.

Prijsplafond op Russisch gas. Het idee komt erop neer niet meer dan een vastgelegd bedrag te betalen voor Russisch gas. Moskou heeft er al mee gedreigd de EU niet langer te bevoorraden indien de price cap er effectief komt. De lidstaten zijn hierover erg verdeeld. Degene die afhangen van Russisch gas (Hongarije, Oostenrijk, Slovakije) zijn ertegen en vinden dat dit een beslissing is waar unanimiteit voor nodig is. Het is immers een sanctie. Een vijftiental landen zijn pro een algemeen prijsplafond op de import van gas, maar het is afwachten of de landen die gas produceren daar wel een goed oog in hebben. Nederland is tegen elke vorm van plafonnering. Het vindt dat de bevoorrading van primordiaal belang is, wat de kostprijs ook moge zijn.

Financiële steunmaatregelen voor de gezinnen en bedrijven. De meeste landen proberen de impact van de gestegen energieprijzen op te vangen via een hele waaier aan steunmaatregelen: plafonnering van facturen, btw-verlaging, rechtstreekse steun, belastingverminderingen, loonindexering (België), tijdelijk moratorium op hypotheekaflossingen enz. Al die maatregelen samen zijn reeds opgelopen tot een bedrag van 350 miljard euro. Duitsland alleen al heeft 65 miljard vrijgemaakt om de mensen te steunen. Hulp bij de bron, zoals een plafonnering van facturen, wordt gedeeltelijk gerecupereerd, want ze vermindert de inflatie.

Daling van het energieverbruik. Landen als Duitsland hebben al het voortouw genomen door beperkingen op te leggen voor de verlichting en de verwarming van openbare gebouwen. De meeste landen zijn gewonnen voor een rantsoenering, maar dan wel op vrijwillige basis. Naar een wettelijke verplichting hebben ze geen oren.

Prijsplafond voor bepaalde elektriciteitsproducenten. Aangezien de elektriciteitsprijs in lijn ligt met die van gas is dit voor producenten die gebruik van goedkope hernieuwbare energiebronnen een echte winstmeevaller. In afwachting van een grondige hervorming van de Europese energiemarkt ontwikkelt er zich binnen de EU toch een consensus om de prijzen bij deze bevoordeelde ondernemingen te plafonneren.

Cashflowgaranties voor energiebedrijven. Hier wordt weinig over gepraat, maar de elektriciteitsproducenten, die zich al maanden op de termijnmarkten indekken om de prijs bij de fysieke levering veilig te stellen, beschikken niet over genoeg cash om de margin calls te financieren. De credit crunch zou anderhalf triljard euro bedragen of 5% van het BBP van de EU. Een expert had het zelfs over een “Lehman Brothers toestand”. Verscheidene Europese landen hebben al voor kredietlijnen gezorgd. Zweden heeft 23 miljard gegarandeerd aan de Noorse en Baltische producenten, Finland 10 miljard en Liz Truss heeft 40 miljard pond beloofd. Frankrijk heeft het probleem opgelost door EDF te nationaliseren.

De chipsoorlog

De technologische confrontatie tussen de Verenigde Staten en China draait steeds meer om dé fundamentele strategische hulpbron namelijk halfgeleiders. Dat is een domein waarin de VS nog een voorsprong heeft en het wil die ook behouden. Sinds begin september moeten Nvidia en AMD, twee van de grootste Amerikaanse chipbouwers, een speciale overheidstoestemming aanvragen om bepaalde processoren, die voor militaire applicaties kunnen worden ingezet, aan Chinese bedrijven te mogen verkopen. China beschuldigde Washington meteen van een “tech block”.

Vorige week was het weer zo ver.Blijkbaar zouden Congresleden een niet mis te verstane waarschuwing richting Apple hebben gestuurd. Reden voor dit ongenoegen was het feit dat de firma met het appel-logo zou in zijn nieuwe iPhone 14 flashgeheugen gebruikt hebben van de Chinese fabrikant YMTC. Apple zegt dat het YMTC hierover heeft aangesproken, maar het is natuurlijk mogelijk dat een van zijn leveranciers het gedaan heeft. Mocht dit het geval zijn, zou het om iPhones voor de Chinese markt gaan. De zenuwachtigheid is dus duidelijk voelbaar. Gezien er heel wat technologie bestaat waarin zowel civiele als militaire toepassingen kunnen zitten, gaat de ontkoppeling tussen de twee rivaliserende machten in versneld tempo door.

Het aandeel van de week

We verwachten de resultaten van Adobe Systems, Oracle en Inditex (Zara), maar het opvallendste nieuws is de voor het einde van het jaar voorziene beursgang van Porsche. Het management van Volkswagen heeft groen licht gegeven om de aandelen van de dochteronderneming naar de beurs te brengen. Begin oktober zou een deel van het kapitaal van Porsche vlottend worden. Het kapitaal van Porsche zou verdeeld worden in 50% voorkeursaandelen die een hoger dividend bieden, maar geen stemrecht. De andere 50% zouden gewone aandelen zijn mét stemrecht. De institutionele beleggers zouden op 25% van de voorkeursaandelen kunnen inschrijven. VW heeft de verkoop goedgekeurd van ‘25% plus één’ gewone aandelen aan de holding Porsche SE, die eigendom is van de familie Porsche-Piëch die op haar beurt 31,40% van de Volkswagengroep in handen heeft. Die zou dus een blokkeringsminderheid bezitten.

Ondanks een ongunstig beursklimaat doet de beursintroductie van het prestigieuze en hoogrenderende merk al likkebaarden. Grote beleggers zoals het fonds T. Rowe Price, het nationale beleggingsfonds van Qatar (al voor 10,50% eigenaar van Volkswagen), miljardairs Dietrich Mateschitz (Red Bull) en Bernard Arnault (LVMH) staan reeds klaar. Met deze IPO zou Porsche op 85 miljard euro gewaardeerd kunnen worden, dat is evenveel als Volkswagen. Het zou Volkswagen 10,6 miljard vers geld kunnen opbrengen dat het goed kan gebruiken voor de elektrificatie van zijn modellen. De constructeur zou nochtans 49% van de opbrengst van de IPO als buitengewoon dividend willen uitkeren aan zijn aandeelhouders.

Het ganse Goldwasser Exchange team wenst u een aangename week.